وقتی که شما قصد دارید یک گوشی جدید خریداری کنید ممکن است متوجه مخفف هایی مانند ۳G , 4G , 4.5G , CDMA, GSM, TD-LTE شده باشید اما این مخفف ها به چه معنایی هستند؟ آیا شما می توانید خیلی ساده بر تفاوت این شبکه ها تمرکز کنید؟

تفاوت ۴G و TD-LTE چیست؟ آیا LTE همان ۴G است؟

What’s The Difference Between 3G، ۴G، ۴٫۵G And LTE

LTE یک استاندارد ارتباط وایرلس ۴G است که توسط پروژه مشارکت نسل سوم یا ۳GPP طراحی شده است تا حداکثر ۱۰ برابر سرعت شبکه های نسل سوم را برای دستگاه های موبایل از جمله گوشی های هوشمند، تبلت ها، نوت بوک ها و هات اسپات های وایرلس فراهم آورد. فناوری ۴G برای ارائه ویس مبتنی بر IP، جریان سازی چند رسانه ای و دیتا با حداقل ۱۰۰ مگابیت در ثانیه و حداکثر تا ۱ گیگابیت در ثانیه طراحی شده اند. ۴G LTE یکی از چندین استاندارد ۴G است که با Ultra Mobile Broadband (UMB) و WiMax (IEEE 802.16) به رقابت می پردازد. قبلا در کلاسیک وب ۷ علت کم شدن و پایین بودن سرعت اینترنت گوشی را به شما آموزش دادیم، در ادامه نگاهی دقیق تری به تفاوت ۴G و LTE خواهیم داشت.

شبکه و اینترنت ۳G چیست؟

هنگامی که شبکه های ۳G راه اندازی شدند جایگزین سیستم های ۲G شدند که یک پروتکل شبکه بودند که تنها پایه ترین ویژگی هایی که ما در حال حاضر در گوشی های هوشمند خود استفاده می کنیم را ارائه می داد. بیشتر شبکه های ۲G با تماس های تلفنی، پیام های متنی ساده و تبادل حجم کوچکی از دیتاها مانند MMS سروکار داشت. با معرفی اتصال ۳G تعداد بیشتری از قابلیت ها مانند صفحات HTML استاندارد، ویدیوها و موسیقی ها در دسترس قرار گرفتند. سرعت بسیار کند بود و بیشتر صفحات و داده های فرمت شده خاص برای این اتصالات وایرلس کند مورد نیاز بودند. با استانداردهای ۲G پروتکل جدیدی ساخته شد اما هنوز تا اتصال پهنای باند خانگی فاصله زیادی داشت. اگر وای فای و دیتای گوشی شما به طور خودکار روشن می شود از روش هایی که قبلا در کلاسیک وب به شما آموزش دادیم استفاده کنید.

شبکه ۴G چیست؟

در مارس ۲۰۰۸ بخش رادیویی اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU-R) استانداردهایی برای اتصالات ۴G تنظیم کردند، تمام سرویس های مورد نیاز که به عنوان ۴G توصیف می شدند به مجموعه ای از استانداردهای اتصال و سرعت نیاز داشتند. برای استفاده متحرک از جمله گوشی هوشمند و تبلت ها سرعت اتصال مورد نیاز باید حداکثر ۱۰۰ مگابیت در ثانیه باشد و برای استفاده ثابت از جمله هات اسپات موبایل حداقل ۱ گیگابیت در ثانیه مورد نیاز است. هنگامی که این استانداردها اعلام شدند این سرعت ها در جهان بی سابقه بود چون که به عنوان هدفی برای توسعه تکنولوژی در نظر گرفته شده بودند. با گذشت زمان قدرت این شبکه ها بیشتر شد و شبکه های ۳G که قبلا ساخته شده بودند به ۴G بهبود داده شدند.

اگر قصد دارید در گوشی خود اینترنت ۴G را فعال سازی کنید می توانید از پست آموزش فعال سازی اینترنت پرسرعت ۳G ، ۴G و ۴٫۵G سیم کارت ایرانسل کمک بگیرید.

فناوری LTE یا ۴٫۵ چیست؟

LTE مخفف Long Term Evolution است و یک تکنولوژی نیست بلکه به عنوان مسیری برای دستیابی به سرعت های ۴G است. در واقع LTE یک استاندارد برای ارتباطات بی سیم با سرعت بالا برای دستگاه های تلفن همراه و پایانه های داده است که براساس تکنولوژی GSM / EDGE / UMTS / HSPA  است. LTE ظرفیت و سرعت را با استفاده از یک اینترفیس رادیویی متفاوت همراه با بهبود شبکه اصلی افزایش داد. این استاندارد توسط ۳GPP (پروژه مشارکتی نسل سوم) توسعه یافت. LTE مسیر را برای حمل شبکه های GSM/UMTS و CDMA2000 ارتقا داد. فرکانس ها و باندهای مختلف LTE که در کشورهای مختلف استفاده می شود بدین معنا است که تنها تلفن های چند بانده می توانند از LTE در تمام کشورهایی که از آن پشتیبانی می کنند استفاده کنند.

LTE معمولا با ۴G LTE نمایش داده می شود اما همانطور که در سری سندهای نه و هشت ۳GPP انتشار داده شده است معیارهای فنی یک سرویس وایرلس ۴G را برآورده نمی کند. در بیشتر اوقات گوشی شما علامت ۴G را در گوشه راست بالا نمایش می دهد اما این بدان معنا نیست که ما واقعا از ۴G استفاده می کنیم. وقتی ITU-R حداقل سرعت را برای ۴G تنظیم کرد به تولیدکنندگان گوشی های همراه مقداری پول پرداخت کرد تا ۴G را روی صفحه و مشخصات گوشی نمایش دهند. همچنین فناوری پیشرفته + LTE-A ،LTE-Advanced و LTE-AdvancedPro را به اختصار ۴٫۵ مینامند که داراس سرعت و پایداری بیشتری نسبت به ۴G است و توسط اپراتورهای داخل کشور نظیر ایرانسل، همراه اول و.. استفاده میشود.

با این حال با توجه به فشارهای بازاریابی و پیشرفت های قابل توجه وایمکس، تکامل دسترسی بسته سرعت بالا و LTE موجب تکنولوژی های اصلی ۳G شدند و ITU تصمیم گرفت LTE را همراه با  تکنولوی های مذبور که می توان از آن به عنوان تکنولوژی های ۴G نام برد بکار ببرد. استاندارد پیشرفته LTE به طور رسمی الزامات ITU-R را به عنوان IMT-Advanced مطرح کرد. برای تمایز LTE پیشرفته و وایمکس پیشرفته از فناوری های فعلی ۴G، ITU آنها را به عنوان True 4G تعریف کرد. اگر آنتن دهی گوشی شما ضعیف است از ۹ راه ساده و کاربردی برای افزایش و تقویت آنتن دهی موبایل استفاده کنید.

تفاوت LTE و ۴G

تفاوت بین شبکه های LTE و ۴G چیست؟ آیا سرعت بارگذاری یک صفحه یا دانلود یک اپلیکیشن در دستگاهی که از LTE ساخته شده است بسیار سریعتر است؟ احتمالا نه، در حالی که تفاوت بین شبکه های کندتر ۳G و شبکه های جدید ۴G یا LTE بسیار قابل توجه است بسیاری از شبکه های ۴G و True 4G دارای سرعت آپلود و دانلود تقریبا یکسانی هستند. در حال حاضر LTE-A سریعترین اتصال برای شبکه های بی سیم است.

منابع مورد نیاز برای اتصال ۴G

ایجاد اتصال ۴G به دو کامپوننت نیاز دارد: ۱) یک شبکه که می تواند سرعت لازم را پشتیبانی کند و ۲) یک دستگاه که قادر به متصل شدن به این شبکه باشد و اطلاعات را با سرعت بالا دانلود کند. فقط داشتن یک گوشی دارای اتصال ۴G LTE به این معنا نیست که شما می توانید سرعتی که می خواهید را دریافت کنید. قبل از اینکه حامل بتواند سرعت های LTE را حوزه های اصلی ارائه دهند آنها فروش تلفن هایی را داشتند که توانایی های لازم برای دستیابی به سرعت مورد نظر را داشتند و بعد از آن سرویس را در مقیاس محدود به اجرا در آورند. اگر قصد دارید بدانید که منطقه شما تحت پوشش ۴G , 3G است از ۷ سرویسی که قبلا به شما معرفی کردیم استفاده کنید.

سوئیچینگ بسته و سوئیچینگ مداری

مهم نیست که چه اطلاعاتی انتقال پیدا می کنند اطلاعات نیاز به بسته بندی و ارسال به نقاط دیگر شبکه دارند تا بتوانند تفسیر شوند. شبکه های قدیمی تر از فناوری سوئیچینگ – مداری استفاده می کنند که به عنوان یک اصطلاح برای برقراری ارتباط اشاره دارد. در یک سیستم سوئیچینگ مداری یک اتصال به طور مستقیم به هدف ایجاد می شود و کل اتصال هر چند که یک تماس تلفنی یا انتقال فایل باشد از طریق این اتصال اتفاق می افتد. مزایای استفاده از یک شبکه سوئیچینگ مداری عبارتند از زمان اتصال سریعتر و کاهش احتمال قطع اتصال.

شبکه های جدیدتر از تکنولوژی سوئیچینگ بسته ای استفاده می کنند که یک پروتکل مدرن است که از تعداد زیادی از نقاط متصل در سراسر جهان استفاده می کند. در یک شبکه سوئیچینگ بسته، اطلاعات شما به تکه های کوچکی تقسیم می شود که بعدا به مقصد شما ارسال می شود زیرا هر مسیر در حال حاضر بیشترین کارایی را دارد. اگر یک گره از اتصال شما در شبکه های سوئیچینگ مداری خارج شود شما مجبور خواهید شد دوباره وصل شوید اما در یک شبکه سوئیچینگ بسته، بسته بعدی به سادگی مسیر دیگری را پیدا می کند. بسیاری از تکنولوژی هایی که برای ایجاد سرعت های ۴G استفاده می شوند هیچ ارتباط صوتی وجود ندارد. از آنجا که شبکه های صوتی هنوز از تکنولوژی سوئیچینگ استفاده می کنند لازم است که بین سازه های قدیمی تر و شبکه های جدیدتر سازگاری ایجاد شود.

برای انتقال ویس در شبکه های ۴G چند گزینه پیشنهاد شده است اما اپراتورها گزینه هایی را انتخاب می کنند که بتوانند روی دقیقه های مکالمه تسلط داشته باشند. یک روش ساده که وجود دارد پیاده سازی صوت و داده روی شبکه های LTE است. اکثر شرکت ها از این روش اجتناب می کنند  چون دیگر نمی توانند براساس مکالمه تلفنی هزینه دریافت کنند. در حال حاضر اسکایپ و فیس تایم مثال هایی برای برقراری تماس سرعت بالا، با کیفیت است.

در آخر پیشنهاد می کنیم روش های دریافت اینترنت نامحدود رایگان همراه اول و ایرانسل را امتحان کنید.

نظرات و پیشنهادات شما؟

امیدواریم پست امروز کلاسیک وب برای شما کاربردی بوده باشد و با تفاوت LTE و ۴G آشنا شده باشید. نظرات و پیشنهادات خود را در بخش دیدگاه این پست با ما در میان بگذارید.